Tijdens La Petite Saison de l'Eau was de tentoonstelling Les Miniatures de l'Eau 1939 voor het eerst te zien. Deze reizende expositie schetst een intrigerend beeld van de historische Watertentoonstelling 1939.
Zoals de titel al suggereert vormt het kleinfijne Les Miniatures de l'Eau 1939 een tegenhanger met het reusachtig grote onderwerp. Fijnzinnige miniatuurcollages en kleine maquettes spelen er de hoofdrol. Ze vonden hun plek in antieke insectendozen die de bovenkant vormen van "constructieve objecten".
Les Miniatures de l'Eau 1939 is niet opgezet rond het gangbare tentoonstellingsconcept van een vaste route die door de bezoeker gevolgd moet worden. Het is een expositie die bestaat uit 'speldenprikjes', uit indrukken. Indrukken die als totaalbeeld een miniaturistische herbeleving vormen van de Luikse Waterexpo.Les Miniatures de l'Eau 1939 is een project van Gonnie Meijer en Paul Tieman, een echtpaar dat vaker bijzondere exposities samenstelt en op eigenzinnige wijze vorm geeft. Ze hebben voor Les Miniatures de l'Eau 1939 een selectie gemaakt uit de ontelbare merkwaardige, interessante en soms bizarre historische beelden, verhalen en wetenswaardigheden die in het voorbereidend onderzoek boven water kwamen. De meeste tentoonstellingsstukken komen uit de eigen verzameling van de samenstellers en zijn nog nooit eerder te zien geweest. Ze worden voor deze gelegenheid geassisteerd door Peter Geysels, An Mampaey en nog een handvol enthousiastelingen.
_____________________________________________
De watertentoonstelling in Luik in 1939 was een internationale tentoonstelling als alle andere. Of toch niet?
Kent u het verhaal van...
… de verdwenen architect die niet meer genoemd en gezien werd op de opening?
... het land dat zich als eerste aanmeldde om mee te doen, en niet kon deelnemen omdat het niet meer bestond?
... bouwvakkers die geen contact mochten hebben met andere bouwers op het expoterrein?
... de vermaarde architect die een dubbelleven als spion bleek te leiden?
... het dramatische verhaal van het einde van de tentoonstelling?
... Liège 2017 ?
....
... Liège 2017 ?
....
Als u deze verhalen (en veel meer!) graag wilt leren kennen, moet u “Les Miniatures de l’Eau 1939” zeker een volgende keer bezoeken!
____________________________________________________________Een uitzicht vanuit de kabelbaan
Een panoramisch zicht op het oostelijk deel van de Wereldwaterexpo vanuit de honderd meter hoge kabelbaan. De Maas zelf was een belangrijk onderdeel van de expo. Tegenwoordig raast langs de oever het verkeer op de autosnelweg. De Maasoever is daardoor onbereikbaar geworden voor de bewoners van de woonbuurten die vanaf 1950 op het expoterrein verrezen.
_____________________________________________
Huisstijl
Het logo van de Exposition de l'Eau, hier toegepast op een toegangsbewijs. Er werd veel zorg besteed aan een eigentijdse uitstraling. Een strakke huisstijl hoorde daar natuurlijk ook bij.
Groot Feestpaleis
Het enige grote gebouw dat er tegenwoodig nog staat is dit 'Feestpaleis van de stad Luik', het Grand Palais des Fêtes de la Ville de Liége. Na de Tweede Wereldoorlog werd het gebruikt voor grootschalige operavoorstellingen en als 'sportpaleis'. Een schaatsbaan die overigens al meteen werd ingebouwd in 1939 redde het markante gebouw van de sloop. Nog even leek het erop dat het plaats zou moeten maken voor een nieuw voetbalstadion, maar die plannen zijn inmiddels van de baan. Als Luik in 2017 een nieuwe Internationale Tentoonstelling kan organiseren wordt het Grand Palais des Fêtes gerenoveerd en daarin ingepast. Het zou een unicum zijn in de wereld van de Wereldtentoonstellingen.
_____________________________________________
Le Palais des Pays-Bas
Het Nederlandse paviljoen, naar een ontwerp van de Haagse tentoonstellingsarchitect Henri Pieck. De eigenzinnige Pieck moest in zijn ontwerp sterk rekening houden met de wensen van architect Ivon Falise, de 'supervisor' van de Exposition de l'Eau. Ondanks een vernietigende recensie in 'De Telegraaf' had het publiek grote waardering voor de Nederlandse bijdrage. Ze vroegen zich af of de krant misschien een ander paviljoen had bedoeld...
